سلام. ببخشید اگر فاصله‌ی بین واوین‌ها این‌قدر زیاد شده. گرچه متاسفانه با همین فاصله‌ی زیاد هم بخش زیادی از دوستان تمرین‌های دو درس قبل را هنوز تحویل نداده‌اند. فراموش نکنید که این دوره آزمون نهایی نداشته و ارزیابی برای قبولی مبتنی بر عملکرد طی دوره در همین تمرین‌ها خواهد بود.
در بخش کامنت‌های واوین پیش (۳) درباره‌ی جواب‌های شما توضیحاتی دادم که حتمن نگاه کنید. فقط به پاسخ مربوط به کامنت خودتان بسنده نکنید. همه‌ی توضیحات را بخوانید چون نکات موجود در آن‌ها هم بخشی از درس است.
تمرین‌ها را در قسمت نظرات زیر همین درس تحویل دهید. هر سوال یا مشکلی را می‌توانید در قسمت نظرهای زیر همین درس با ورگ و یا دیگر زبان‌آموزان در میان بگذارید. اگر لهجه‌ی گیلکی خودتان متفاوت از لهجه‌های موجود در درس است، می‌توانید تمرین‌ها را یک بار با لهجه‌های موجود و بار دیگر با لهجه‌ی خود تحویل دهید تا دانش‌آموزان دیگر هم با لهجه‌ی شما آشنا شوند. حتما توضیح دهید که لهجه مربوط به کدام منطقه است. برای دیدن محتوای درس‌ها باید وارد شوید.
در این درس شما با شیوه‌ی نگارش گیلکی آشنا خواهید شد.
دقت کنید که در این شیوه‌ی نگارش یکی از مهم‌ترین هدف‌ها آوردن همه چیز به خط زمینه و دوری کردن از اعراب‌گذاری تا حد امکان است. بنابراین، به جای فتحه و کسره و ضمه، سه حرف أ، ئ و ؤ را داریم.
البته در درجه‌ی اول از این سه علامت برای فتحه و کسره و ضمه‌ی کشیده استفاده می‌شود ولی اگر به جای فتحه و کسره و ضمه‌ی معمولی هم استفاده شود درست است.
حرف أ در فعل «دأنم» (دارم) و یا «بأر» (بیاور) و… کاربرد دارد.
حرف ئ در فعل «زئن» (زدن) و یا «بئنم» (می‌برم) یا گئشه (عروسک) و… به کار می‌رود.
حرف ؤ در کلمه‌ی «شؤ» (شب) یا مصدر «شؤن» (رفتن) یا کؤر (دختر) و… کاربرد دارد.
بنابراین این سه حرف، سه مصوت (آوا) را نمایندگی میکنند و قرار است جایگزین اعراب‌گذاری در خط گیلکی شوند.
نکته: در گیلکی‌نویسی، اگر بین دو حرف بی‌صدا هیچ‌یک از این سه علامت نباشد و علامت دیگری هم نباشد که نشان دهد چه‌طور خوانده می‌شوند، آن‌گاه آن دو حرف با آوای «شوا» (ə) به هم وصل می‌شوند. به این مثال نگاه کنید:
در کؤر، کاف و ر با ؤ به هم وصل شده‌اند؛ پس kor تلفظ می‌شود. اما در کر، کلمه به صورت kər تلفظ می‌شود. شوا (ə) آوایی بین فتحه و کسره و نوعی فتحه‌ی توسری‌خورده است. این همان آوای معروفی‌ست که اغلب لهجه‌ی گیلکی را به خاطر آن مسخره میکنند و پربسامدترین آوا در زبان انگلیسی هم محسوب می‌شود. کلمه‌ی کل (kəl) به معنی کچل حتمن به گوش‌تان خورده که با همین آوا تلفظ می‌شود.
تمرین ۱: اگر قرار باشد نام خودتان را بر اساس این شیوه بنویسید و به جای فتحه و کسره و ضمه از این سه علامت استفاده کنید، چه‌گونه خواهید نوشت؟ بنویسید.
تمرین ۲: به واوین‌های قبلی برگردید و از هر یک از این سه علامت، پنج کلمه‌ی گیلکی مثال بزنید.
تمرین ۳: به این برنامه‌ی رادیویی گوش دهید و از بین کلماتی که می‌شنوید، پانزده کلمه را انتخاب کنید و با استفاده از این شیوه در این‌جا بنویسید.
حال می‌رسیم به علامت چهارمی که در گیلکی‌نویسی استفاده می‌شود: ‘
این علامت هم فتحه‌ی کشیده را نمایندگی می‌کند اما تنها در یک جای مشخص. در کلمه‌هایی که به «ه» ختم می‌شوند مانند خانه، فرده، ته و…، اگر بخواهیم در جمله به این کلمات علامت مفعولی اضافه کنیم، چنین خواهد شد:
من فردا را فراموش کردم: مو فرده’ یادأگودم.
[فرده (fərde) به تنهایی یعنی فردا. اما «فردا را» به صورت fərdea تلفظ می‌شود]
یا: خانه را خراب کرد: خانه’ خرابأگوده.
یا: دو تا را چیدم: دو ته’ بچئم.
و اما آخرین و مهم‌ترین علامت در نگارش گیلکی این کوجˇهف (هفت کوچک) است: ˇ
این علامت (کوجˇهف) بین هر دو کلمه‌ای که به هم اضافه شوند می‌آید و در واقع «نقش‌نمای اضافه» است نه یک کلمه‌ی مستقل. حال چه اضافه‌ی معمولی باشد، چه اضافه‌ی وصفی و چه اضافه‌ی ملکی.
اضافه‌ی معمولی: دانشگاهِ گیلان: گیلانˇ دانشگا
اضافه‌ی ملکی: دستِ صمد: صمدˇ دس
اضافه‌ی وصفی: ستاره‌ی سرخ: سورخˇ رؤجا
اشتباه رایج: این اشتباه رایج است که موارد بالا را به صورت «گیلانه دانشگا» و «صمده دس» و «سورخه رؤجا» می‌نویسند. دقت کنید که آوای بین این جفت‌کلمه‌ها، نقش‌نمای اضافه بوده و باید با کوجˇهف نمایش داده شود. و «ه» کاربرد دیگری دارد: حرف «ه» در جمله‌های گیلکی می‌تواند یک کلمه‌ی مستقل باشد.
«ه» گاه نماینده‌ی فعل «ایسن» است:
این شروین است: أن شروینه. (أن شروین ایسه)
که البته گاهی به خاطر اینکه کلمه با حرف صدادار تمام می‌شود، «ه» با یک واج میانجی به کلمه وصل خواهد شد: این خانه‌ی من است: أن می خانه‌یه. (أن می خانه ایسه)؛ همان‌طور که می‌بینید در این‌جا بین «ه» و خانه، واج میانجی «ی» اضافه شده است. البته در شرق گیلان به جای میانجی کلمه به این صورت در خواهد آمد: ای می خؤنه‘. (ای می خؤنه ایسه)
هوا خنک است: هوا هونکه. (هوا هونک ایسه)
آن دست پدربزرگ من است: اون می پیلˇپئرˇ دسه. (اون می پیلˇپئرˇ دس ایسه)
و گاه «ه» نماینده‌ی علامت مفعولی‌ست:
محمد را دیدی؟: مأمده بدی؟
[با واج میانجی:] پلو را خوردی؟: پله‌یه بخؤردی؟
که البته در شرق گیلان باز به جای میانجی به این صورت در خواهد آمد: پله‘ بخؤردی؟
تمرین ۴: این عبارت‌ها را به گیلکی برگردانده و درست بنویسید:
او دوست من است.
این کتاب مال من است.
آن گیتار قرمز مال دوست پدرم است.
مادر ِ دوستت را دیدی؟
نکته‌ی پایانی: در واوین بعدی کیبورد گیلکی تقدیم شما خواهد شد. فعلن باید از طریق کپی و پیست همین علامت‌ها تمرین‌ها را تحویل دهید.
تذکر بسیار مهم: مدتی‌ست که کامنت‌های ورگ تنها پس از تایید منتشر می‌شوند. بنابراین اگر تمرین‌های خود را فرستادید و در سایت ندیدید نگران نباشید. ظرف کمتر از ۲۴ ساعت در سایت ظاهر خواهد شد.
خأسم سلاو بؤنم :)
1.
دامؤن
مئرشاد
2.
واوین یکˇ جی:
دامؤن
دیکدفأ
زنأکؤن
خؤبم
کؤیه
واوین دو جی:
پئر
دأنه
خؤندش
آؤخوری
بگوبیشتؤ
واوین سه جی:
نؤ
ایسأن
نأن
ویریسؤنه
جؤر
4.
وه می ریفئقه.
ای کیتاب می شی ئه.
او سورخˇ گیتار می پئرˇ ریفئقه شی ئه.
تی ریفئقˇ مأره بدی؟
3.
هلئه مننیسم جیرأکش بؤنم
جیرأکش بؤنم آؤجا دنم :)
3.
چی خبر دأنی
تک ؤ تنها کؤر بزنیم گب
زأک کی بؤ
نؤحه خؤنی
خؤندنه سرأگیت
تمنابؤ پسی
دکألسن
اؤی جینگه جینگه جان
عوضوأبؤ
دؤجین
اؤره نی
آخر چی وأ ببون کار
شؤ خؤش
بأیه
سورخˇ دسمال
تمرین 1: مؤژگان عطرچیان
نمرین 4: اون می دوستˇ
أ کیتاب می شینˇ
او سرخˇ گیتار می پئرˇ دوستˇ شینه
تی دوستˇ مارا بیدئیی
مژگان عطرچیان:
«اون می دوستˇ» دوروس نیه. خأ نویشتن: اون می دوسته. (اون می دوست ایسه)
هیتؤ نی «أ کیتاب می شینˇ» غلطه و خأ نویشتن: أ کیتاب می شینه. (أ کیتاب می شین ایسه)
هوتؤ کی پرانتزˇ مئن بمأ، او کسره‌ی آخرˇ دوست و شین، در واقع «ایسه» ایسه.
در حالی گه «سرخˇ گیتار»ˇ مئن، او کسره خالی واسطه ایسه. أگه متوجه می منظور نبنی، یکدفأ دئه درسه مطالعه بکون.
تمرین 2: مرداکانˇ ره _ شؤ خوش _ میزˇجیر _ جوفˇدورون _ آؤ خوری _ دأ نه
_ خؤندش _ کؤیا ایسا _ کوره نأ _ جؤر _خؤبم _یکدفأ _ اؤره ایسا _ببؤستم _نؤم .
تمرین 3 : بأ چی خبر _ دأ نی _ مهتابˇشبان _ تمانأبؤ _ نؤم _کؤر _شؤ خوش
_ خؤندن کس _دؤته _ آزادا ببؤن _انقلابˇپسی _ سر أ گیت _ ز أ ک _ چی
و أ ببون _نؤ حه خؤ نی .
ببؤ
مؤحسئن کئیوانفر؟!
دؤرؤس بینویشتأم؟
2.
دبؤن – کؤرأ – دؤته – شؤ – خؤندش – جؤر
مئن – زئن – پئر – گئشه – ریفئق
وأ – دوأرستن – ایسأن – پیتأر – دامؤن
3.
وأمئج شأبؤن أنأر کؤر دئل پریشأن رأ دأکف خؤروم تمأچید أوی وأگرستن دؤجین خروسخؤن چؤم کوه دامؤن سؤرخا بؤسته بل بئگیفته بدئم وألس جمأیتن جونبأنه فؤتؤرکه تؤشکه واکؤنه ولأنه شؤ خؤش
محسن کیوانفر:
البته تی نؤمه گیلکی‌تر أگه بنویسیم ایتؤ بنه: مؤسئن
تی تمرینات دوروس بو اما یکجا بنویشتی «اؤ می دؤسته»
امما «او» و «دوست»ˇ تلفظ کی اُ و دُست نیه. پس خأ او و دوست بنویسی. «ؤ» صدای اُ یا o دأنه.
یکچی دئه:
بنویشتی «تی دوستˇ ماره بدیئ؟» آخر جومله، «ی» پسی (بعد از «ی») «ئ» بأردی. چره؟ یعنی اینه ایتؤ تلفظ کؤنی: bədie؟ یعنی سرآخر بعد از «ای» یکته کسره نی دأنی؟
4.
اؤ می دؤسته
أ کئتاب می شینه
اؤ سؤرخˇگیتار می پئرˇ دوستˇ شینه
تی دوستˇ مارˇ بدیئ؟
4*.
تی دوستˇ ماره بدیئ؟
لیلا دأوری
دؤرؤست بینویشتم؟ ! :/
لیلا داوری:
تی نؤم دَوری تلفظ نبنه پس خأ داوری نویشتن. دأوری یعنی اینکه بعد از دال، فتحه دأنیم.
یکجا بنویشتی «اؤن می دوسته». اون دوروسه. اؤن یعنی: اُن.
یکجا نی بنویشتی «بیدئیی». چره بعد از «ئ» دو ته «ی» بنویشتی؟ یکته وسه: بیدئی. هر ته حرف یکته صدا نماینده ایسن.
هوتؤ نی «جوف» دوروسه. نأ جؤف. جؤف یعنی: جُف. هنده درسه یک بار بخؤن تا تفاوت «او» (پول، تور و…) با ضمه یا اُ (پل، شُل، نُک و…) متوجه ببی.
تمرین 4:
اؤن می دوسته
أ کیتاب می شینه
او سؤرخˇ گیتار می پئرˇ دوستˇ شینه
تی دوستˇ مارا بیدئیی؟
واوین 1:
خؤندش
نؤم
مرداکانˇ ره
زنأ کؤن
رؤجا
واوین 2:
آؤخوری
سآتؤن
مؤقوفابؤن
جؤف دورون
میزˇ رو
واوین 3:
کؤره نأ؟
جؤر نأ
دیوارˇسر
اوتاقˇدیرین
جدول مئن
چه خبر دأنی؟
ایجؤر شبأن
خؤندنه سرأگیت
مأتاب شبأن
دأرˇ جیر
نوکؤن جفأ
بأزی نأنی
ترأپرکأنی
دؤجین
کیلاسˇ زأکؤن
بشتؤسه
جا جیگأ
تی ویجأ
مؤشکیل بتأنم بأیم
سؤرخˇ دستمأل دأری
سلام جاغالان :)
تمرین 1:
نیمأ رئؤفی
مؤتا
———————————————————-
تمرین 2:
پابلوسؤن
مؤبل
تئاتر
تلفؤن
آؤخوری
کؤر
———————————————————-
تمرین 3:
جینگه جأن
خؤررم
خؤندن‌کس
براری‌خأیی
کمؤنیست
وأگردستن
نوأ
بیأته
بازؤن
مؤدیر
ایرؤن
خروس‌خأن
خؤش بینیشتیم
شأنه‌به‌شأنه بشؤئیم
آسمان سؤرخ بؤسته
گیلکی مؤدرن موسیقی
جؤمبانه دیل
ترأ بتأنم
گب زئن
دریا باد و باران دأره
مؤشکیل بتأنم بأیم
أیه ترأ یاد
———————————————————-
تمرین 4:
اؤ می رئفقه.
أن کتاب می شینه.
أن سرخˇ گیتار، می پئرˇ رئفقˇ شینه.
تی مارˇ رئفق’ بیده‌ئی؟
سلام آبرار ورگ …
چندته سؤال:
به سه حرف (ئ و ؤ و أ) کنار هم نیویشتن ؟
مثلا شوئون درست نیئه؟
جای ’ نیبه جه ایته نیم فاصله + ئه استفاده کودن ؟
مثلا : خانه’ خرابأگوده. ====> خانه‌ئه خرابأکوده.
مثلا : دو ته’ بچئم. ====> دوته‌ئه بچئم.
رئوفی، رئؤفی یا رؤفی ؟ کویه‌ته درسته؟
کیبرد گیلکی میان در کنار (’ و ˇ) (ئ و أ و ؤ) بدون گیفتن shift اضافه ببه نیویشتن خیلی راحته به.
جانه قربان …
نیما؛
تی سواله نفأمسم. گونی سه حرف أ، ؤ، ئ کنار هم شأنه نویشتن اما تی مثال شوئون ایسه که خالی یکته از ای سه حرف (ئ) این مئن دره. ولی در هر حال قضیه اینه که همه چی بستگی به کلمه دأنه. مثلن «شب» گیلکی بیه‌پیش مئن بنه: شؤ.
ایسه أگه بخأیم اینه جمع دودیم بنه: شؤؤن.
ولی راجه به تی مثال (شوئون) تو از «ئ» برای صدای اُ (o) استفاده بودی و ای غلطه. «ئ» صدای e دئنه.
راجه به تی دومی سوالم: نه! چون هوتؤ کی بوتم «ئ» صدای e دئنه. تو همزمان هم اونه به جای o استفاده کأدری (شوئون) و هم به جای اَ (a)؟
نیما:
خروس نأ. خوروس.
بنویشتی «اؤ می رئفقه.». راجه به ای قسمت بشو توضیحی گه محسن کیوانفر ئبه (انی جؤرتر) بنویشتم بخؤن.
بنویشتی «تی مارˇ رئفق’ بیده‌ئی؟». چره «رئفق» پسی علامت «’» بنأی؟ خأستی بنویسی رئفقه.
سوال اول می منظور أن بى کی به أتو نیویشتن : رئؤفی ؟
نیما؛
اگه تی فامیلی reofi (رِعُفی) تلفظ بنه خأ ایتؤ نویشتن: رئؤفی. چون «ئ» کسره (سِب=سئب) ایسه و «ؤ» (پُل=پؤل) ضمه ایسه.
رَئوفی (raofi) ایسه می فامیلی … پس أتو درسته : رأؤفی ؟
أهأ جؤن. البته اینم خأ در نظر بگیریم که امه گیلکی مئن، رئوفی‌یه ایتؤ تلفظ کؤنیم: rəufi
یعنی بین ر و او، به جای فتحه (کی فارسؤن استفاده کؤنن) شوا (ə) تلفظ کؤنیم.
پس بئتره ایتؤ بنویسیم: رؤفی
از طرف دیگه، گمان نکؤنم بین ə و ف، ضمه بدأریم. یعنی اُ ندأنیم بلکه او دأنیم. دوروسه؟ یعنی گونیم «اوف» نه اینکه بگؤیم «اُف» (مثل رسولُف) پس دوروستر اینه کی بنویسیم: روفی.
ایسه ائره مشکل اینه که «و» (او) هیچ تفاوتی با «واو» ندأنه. کیبورد گیلکی مئن که به زودی منتشر بنه، ای مشکل حل ببؤ کی به زودی توضیح دئنم.
تمرین 4 الان بیدم تندی بوکودم غلط بینیو یشتم . می دوسته و می شینه آخر دو
جمله اول درسته.خواهشن أ یدفا قبول بوکون ورگ جان.
مژگان عطرچیان؛
هرجا بفأمسی کی یکته تمرین جوابه دیر بدأی یا غلط بدأی، کامنت بعدی مئن تصحیح بکون. به می قبول گودن و نودن نیه. همه چی به تمریناتیه که ائره حل کؤنین.
حا باشد. ممنون
تمرین 1
مؤژدئه
تمرین 2
کؤیه،خؤنه،دبؤن،دامؤن،بمؤنه
ایسأیی،نهأ،بدأر،وأرگنیم،نأدبوم ،أن
مئن،پئر،وارگنئه،تاتایی‌ئه،بئس
مژده:
تی نؤم سرآخر کسره ندأنه. یعنی أمه گونیم: mojdə
نگونیم: mojde
پس بئتره بنویسی مؤژده
– راجه به «اؤ می دوسته» بشو او توضیحی کی انی جؤرتر محسن کیوانفر ئبه بنویشتم بخؤن.
– راجه به «بیدئیی» بشو توضیحی گه لیلا داوری وأسی بنویشتم بخؤن.
تمرین 4
اؤ می دؤسته
ای کتاب میشینه
اؤ سورخˇ گیتار می پئرˇدؤسته شینه
تی دوستˇ مأرا بیدئیی
سلام بلامیسر، می جوابؤن:
تمرین 1: ماهان
تمرین 2: أ: نهأن، ایسأ، وأرگنیم، نأدبؤم، دأنه
ئ: مئن، زئن، پئر، دئه، دودی ئن
ؤ: خؤنه، آؤخوری، ایشؤن، اوخؤی، شؤن
تمرین 3: کؤنی، بیس دئقه، کؤر، زأک، دبیرستؤن، خورؤم، مألم، یکدفأری، هوتؤ، خؤندن، بوبؤ، تمنأگوده، بوشتؤسه، مئن، بومأ، اؤی، مردأک، بامؤم، بوشؤ، پخشأبؤ، اؤیکته، کومونیستؤن
تمرین 4: او می ریفئق ایسه.
ای کیتاب می شی ایسسه.
او سورخˇ گیتار می پئرˇ رفیقه شی ایسه.
تی مأرˇ رفیقه بدئی؟
دمأ گرم
1. علی
2. آخؤری
خؤنه
اؤخان
دامؤن
جؤر
زنأکؤن
بأرده
نهأن
بدأر
نأدبوم
پئر
زئن
فامیلی‌ئه
مئن
تاتایی‌ئه
3. شبأن، زأک، (پأسی)، وأسی، فأرسه، أمی
نؤحه، خؤندن، بازؤن، مؤدیر، کمؤنیست، مؤدرن، کسؤن، دؤنین، شؤ
مئن، شئر، پئر
4. اون می دوسته
ای می کیتابه
او سورخˇ گیتار می پئرˇ دوستˇ شینه
تی مأرˇ رفیقˇ بدئی؟
علی حسن‌پور:
آؤخوری دوروسه.
اوخان دوروسه.
یکجا بنویشتی «تی مأرˇ رفیقˇ بدئی؟» کی خأستی بنویسی «تی مأرˇ رفیقه بدئی؟». اگه این دلیله متوجه نبنی بشو توضیحی گه مژگان عطرچیان‌ئبه بنویشتم بخؤن.
1: سؤهئل
2: نأن، ایسأ، أهأ ، زأک، مأر / مئن، گئشه، بیدئی، بدئم، یکدفأ دئه /
جؤر ، کؤره ، کؤیه ،کؤیکته ، اؤخؤی،
3: بئسن، وأسی، تعهد بدأ، مئن، اورؤپا، گؤتن، مؤدرن، وألس، بسأته، خؤتبؤ، نؤده، قرار نبؤ، فؤلکلؤرئه، هنرمندؤن. شؤ خؤش.
4: اؤ می رفیقئه.
ائ کتاب مئ شئ
اؤ سورخˇ گیتار می پئرˇ ریفئق شی
تی رفئقˇ مأر بئدی؟
سهیل رستم‌پور:
چن جا «او» و «اُ» با هم قاطی بودی. مثلن یکجا بنویشتی شؤ خؤش. در حالی گه شؤ sho تلفظ بنه و خوش xoosh.
پس خأ نویشتن: شؤ خوش.
هوتؤ کی بنویشتی «اؤ می رفئقه» و خأستی بنویسی «او». چون وختی نویستی اؤ یعنی: اُ.
آخری جؤمله مئن بعد از مأر خأ «ه» بأری: مأره بدی.
اوروپا نی urupa (ooroopaa) تلفظ بنه. پس نوا اوتؤ بنویشته ببون.
شرق گیلان فقط لاهیجان و رودسر نیه؛ کلاچای(سیاهکلرود + قاسم آباد) با گویشی متفاوت با لاهیجان صحبت میکنند؛
سهیل (سیاهکلرودی)؛
متاسفم که تی درگیری و دغدغه ای چیزؤنه. پس بگو چره ای همه مدت هیته تی تمرینؤنه حل نودی. شرق گیلان فقط لاجؤن و رودسر و کلاچای‌م نیه. هر ده کیلومتر یکته شهر و دیهات و محله. ولی نفأمنم چی ربطی به ائره دأنه؟ ائره مگه کسی گیلکی لهجه’نه تقسیم بوده که تی لهجه’ نؤم نبرده؟ عجبا!
سهیل (سیاهکلرودی):
تی نؤمه به لاتین أگه بخأیم بنویسیم ایتؤ بنه: səheyl
أمما ایتؤ تلفظ دوروس نیه. بئتر بو بنویشته بی: سؤهئل (sohel) یا سوهئل (soohel) یا سؤهئیل (soheyl).
راستی تی نؤمه عوضأ گودی مو هرچی وامجنم منئم بفأمم پیشتر کو نؤمˇ همره ایسأبی. چون تمریناتˇ سر ارزیابی کؤنم و یکجا نویسنم. هینˇ ولسی لازمه بدؤنم پیشتر کؤکته نؤمˇ همره ایسأ بی. أگه خأنی ائره یا خصوصی مأ بگو.
می دغدغه می گویشه؛ شومو واوین یک ء مئن بؤتین که ایه پنجته شخصیت دره که دوته شرق گیلانه شه، چه خوب وکته نابؤ ای دوته شخصیته جی یکته ره امی گویشه جی استفاده بؤته بین ؛ تا امرم خوره ای مدرسه مئن بیگانه نؤدؤنسته بی؛ متأسفانه شبکه بارن مئن که اسه امره تحویلآ نئیرن(ایسه چی برسه به امی گویش)؛ امی امید شیمی سایتء جی بؤ که شمرم امی گویشه تحویلآ نئیتین؛؛ ایسه امی گویش، شیمی تنأنؤشونه یا امره تنأنئرین، مو نؤدؤنم؛؛ امی منطقهءم اکثرا زیرساخت روستایی(روسوایی بؤگؤم بهتره تا روستایی) هیسه یعنی امکانات ندأریم تا خو گویشه معرفی بؤنیم(شایدم اگر امکانات دأشته بیم هندئم منسته بی) ؛؛؛ مو دؤنم که ایه ای بحث جا نؤبؤ ولی خأستم یجور می انتقاده شیمی گوش برسانم؛ شیمی 20دئقه برنامه مئنءم هیطه؛ تا جایی که مو ای 20دئقهءن بیشتؤوسه دأرم هنده هوجور که بؤتم هیسه(تنأ نؤشؤن یا تنأ نئیتن)؛؛ مو لنگرود دانشگاه شونؤم، ترم اول و دوم امی همکلاسی وچئن اسه نؤدؤنستن ‘وکته’ چی وکنه!؛ ای صرف فعل شدن(وکتن) ء ای سایت وک وچئن ره آموزش بدین لطفا خیلی مهمه، چون وقتی گب زأدریم ای فعل 24ساعته امی دهن مئن دره ؛؛ (هنده گونؤم ایه انتقادء جا نؤبؤ ایمه بومم انتقاد بؤتم هینه وأسره شیمی جی عذر خأنم و اگرم جایی بی احترامی بؤتم هنده عذر خأنم)
سهیل (سیاهکلرودی)؛
دوروسه. حق دأنی. البته بیس دئقه مئنشئر و ترانه به گیلکی گالشی‌م دأنیم و خودم می گیلکی بنویشته’ن مئن گیلکی افعال جی استفاده کؤنم. ولی باید ویشتر ای لهجه’ تنأگیریم.
موبایل همرأ نشأنه بعضی حروفان نأن؛
…
تمرین 1) سهئیل
تمرین 2) کتاب’ امی خؤنه مئن نأ
تمرین3) می امکانات ضعیفه مئنم رادیو گوش بأدم؛
تمرین4) اون می دوسته(دوست+هیسه)
ای کتاب می شه(شی +هیسه)
او سورخ ^ گیتار می پئر ^ دوست ^ شه(شی+هیسه)؛
مره ببخشید می موبایل هف کوچیک ندأره ولی هش دأره
تمرین 3
شؤ خؤش_خؤرم_خؤندن کس_رادیو مئن_اؤ زمان_بأمؤم_جینگه جأن_عقاید وأسی_وأگردستن_خروس خأن_سؤرخ_بؤگوفتم_أمی_بعضی کارؤن_ملودیانأ_نأخأ گؤتن_پئر_خؤ سبک مئن_خؤته بؤ_چاکؤده_اؤشان_گپ زئن_مأنستان-جأ جیگا_دؤنین_گیل مردأی
سلام مژده
خوب وکت ورگ^ سر شولؤغابه
نه ویله خأسی شهریور آزمیت بدی :)
مه ره آؤجا هدی میرم تی آؤجأنˇ رئه
دیلأ قوربان کونم تی او آؤجا دأنˇ رئه
آرام آرام أیم شیمی جیگهٰ جندرم
تا می آؤجا هدی هی تی جیگهٰ فندرم
:)
سلام.
«پيله» ايتو نشأ نويشتن؟ بر ای فرض کی ايه «ه» علامت مفعولی و فعل ایسن نيه.
علی حسن‌پور؛
دوروسه. پیله دوروسه.
تمرین 1: نرگئس
تمرین2: خؤبم، خؤنه، آؤخوری، دأنه، کؤیه
تمرین 3: زأکون، اول بأر، زمأت، همه کسأن، زاکؤن، بخؤنده، مئن، خؤندن، مؤدیر، پئر، گب زئن، دأنی، زأک، شؤ، خؤش
تمرین 4: اؤ می دؤسته
أ کئتاب میشینه
اؤ سؤرخˇگیتار می پئرˇ دوستˇ شینه
تی دوستˇ مارˇ بدیئ؟
بیداد گیله زن؛
تمرین4مئن «ؤ» اشتبا استفاده بودی. «ؤ» فقط برای صدای اُ (مثل: پُل. show، tow) ایسه و نه برای صدای «او» (مثل: پول، کور، شور و…)
پس تو خأستی بنویسی: او می دوسته.
هیتؤرم «ئ» فقط برای اِ ایسه. کتاب ولی گیلکی مئن بعد از کاف کسره ندأنه، بلکه یکجور صدای کسره-فتحه‌ی توسری‌خورده دأنه کی أمه اونه گونیم «شوا» و هو آوایی ایسه که همه أمه گیلکؤنه هو صدا وأسی مسخره کؤنن.
پس «بدیئ» نی غلطه. چون أگه بنویسی بدیئ، ایتؤ تلفظ بنه: badie
ولی بدی آخر کسره ندأنه پس خأ ایتؤ بنویسی: بدی.
«مأر» نوا «ˇ» بگیره. «ˇ» فقط اضافه‌ن مئن نشینه. او کسره‌یی که بعد از مار دأنی، علامت مفعولی ایسه پس حتمن خأ با «ه» یا «أ» نشؤن بدی: مأره یا مارأ (مادر را).
مثال: حسنˇ کتاب. حسنه بدئم.
پس تمرین5 مئنم دوروس اینه: «انˇ اسم»، «انˇدورون»، «انˇ اسمه».
ورگ ممنونم بابت توضیحات
خیلی عالی بو
تمرین 1 : نوید قویدل
تمرین 2:
أ : ایسأ، مأر، دأ، نأن، وأرگنیم.
ئ : بیدئی؟، پئر، پئنج، رفئق، دئه.
ؤ: نؤم ، زنأکؤن ، آؤ، خؤنه، آؤخوری.
تمرین 3:
کؤر ، زأک ، مئن، خؤندن، سرأگیت، بلند أگودن، نأنی، بؤ، همرأ، برابری خأیی، دن بسته بؤن، بؤگؤفتم، سؤرخ، أمی، دأنه. نیئه.
تمرین 4 :
اون می رفئقه.
أ کیتاب میشینه . / أن می کیتابه.
أو سورخᵛ گیتار می پئرᵛ رفئق شینه.
تی مارᵛ رفئقا بیدئی؟
نويد جؤن
عالي بۊ پسر! فقط چنته نؤکته:
– بلند أگودن، خأ بلندأگودن بنويشته ببون. دقت بکون کي “أ” ربطي به “گودن” ندأنه. يعني پيشوند نيه ؤ أمه فعلى به نامˇ “أگودن” ندأنيم. در اصل “بلند بگودن” بو کي ب مضارع حذفأبؤ ؤ واجˇ ميانجي “أ” اونˇ جا بيته. پس “أ” واجˇ ميانجي ايسه ؤ او دوته کلمهٰ دچکؤنئنه (مى‌چسباند) کسؤنه.
حذف ببؤ -> حذفأبؤ
دور ببؤسته -> دورأبؤسته