بهار أمأدره. عىدˇ مؤقه’. بهار کي بنه، بخياله زمين ؤ زمت ؤ همه چي خأ نؤ وابۊن. ديلمي تقويمˇ مئن، آولˇ ما پسي، پنجيکˇ پنج رۊزه. اي پنجيک ئبه بۊتن:
بهار ألالهزاره مۊ نميرم
تاوسسؤن وختˇ کاره مۊ نميرم
پئيزه جمع کۊنم قۊتˇ زۊمۊسسؤن
زۊمۊسسؤن بي محاله مۊ بميرم
اي شعرˇ مئن، آدمˇ ديلنأجه دره: ناميري ؤ هميشک دبؤن. زۊمۊسسؤنˇ پسي بهار، أمه ره گۊنه کي ناميري، نمردن نئه؛ بلکي هر زمت زينده وابؤنه.
اي تاتاىئن (عکسؤن) بۊبۊن شيمئه عىدي. (اينأني بۊگؤم کي گيلکي مئن، ألاله هۊ شقاىق بنه. اي تاتاىئنˇ مئن أني ألاله دره.)
دیدگاهها
2 پاسخ به “بهار ألاله زاره مۊ نميرم”
عکسهای “آباى مأىي فۊرۊش” و “لنگرۊد” از ايمان درويش رۊحاني فوقالعاده است و دید خوب و دقیق عکاس را نشان میدهد.
بهار زحمتکشان خجسته باد
دیله مون، دیله خوشی هیسه…