مرامنامهٔ جنگل

مرامنامۀ جنگل:

آسایش عمومی و نجات طبقات زحمتکش ممکن نیست مگر به تحصیل آزادی حقیقی و تساوی افراد انسانی بدون فرق‌ نژاد و مذهب در اصول زندگانی و حاکمیت اکثریت به واسطۀ منتخبین ملت.

پیشرفت این مقاصد را فرقۀ «اجتماعیون» به مواد ذیل تعقیب می‌نماید.

مادۀ اوّل:

1.حکومتِ عامه و قواء عالیه در دست نمایندگان ملت جمع خواهد شد.

2.قواء مجریه در مقابل منتخبین مسئول بوده و تعیین آن‌ها از مختصات نمایندگان متناوب ملت می‌باشد.

3.کلیۀ افراد، بدون فرق ‌نژاد و مذهب از حقوق مدنیه به طور مساوی بهره‌مند خواهند بود.

4.آزادی تامۀ افراد انسان در استفادۀ کامل از قواء طبیعی خود.

5.الغاءکلیۀ شئون و امتیازات.

مادۀ دوّم: حقوق مدنیه

6.مصونیتِ شخص و مسکن از هر نوع تعرض و حریّتِ اقامت و مسافرت.

7.آزادی فکر، عقیده، اجتماعات، مطبوعات، کار، کلام، تعطیل.

8.هر یک از افراد ملت که به سن 60 سالگی برسد از طرف حکومت حقوق تقاعد خواهد گرفت و در مقابل آن ترویج ادبیات و اصلاح اخلاق جماعت را عهده‌دار خواهد بود.

9.تساوی زن و مرد در حقوق مدنی و اجتماعی.

مادۀ سوّم: انتخابات

10.           انتخابات باید عمومی و متناسب، مساوی و مستقیم باشد.

11.   هر یک از افراد 18 ساله حق انتخاب کردن و 24 ساله حق انتخاب کردن و انتخاب شدن را دارا هستند.

مادۀ چهارم: اقتصاد

12.           منابع ثروت از قبیل خالصه‌جات، رودخانه‌ها، مراتع، جنگل‌ها، دریاها، معادن، طرق و شوارع و کارخانجات جزء علاقۀ عمومی است.

13.           مالکیت اراضی با ملاحظۀ تأمین معیشت عمومی تا حدی تصدیق می‌شود که حاصل آن عاید تولیدکننده شود.

14.           ممنوع بودن انحصار و احتکار ارزاق و سرمایه.

15.           تبدیل مالیات‌های غیرمستقیم به مستقیم تدریجاً .

مادۀ پنجم: معارف، روحانیت، اوقاف

16.           تعلیمات ابتدایی برای کلیۀ اطفال مجانی و اجباری است.

17.           تحصیلات متوسطه و عالیه برای اطفالی که استعداد داشته باشند مجانی و حتمی است.

تبصره: محصلین در انتخاب هر فنی از فنون آزادند.

18.           انفکاک روحانیت از امور سیاسی و معاشی.

19.           دیانت چون از عواطف قلبیّه است باید مصون از تعرّض باشد.

20.   ضبط و ادارۀ کل اوقاف در دستِ عامه و تخصیص عواید آن‌ها به مصارف عمومی و امور خیریه و صحیّه و تأسیس کتابخانه‌های عمومی.

مادۀ ششم: قضاوت

21.           قضاوت باید سریع، ساده و مجانی باشد.

22.           تبدیل تنبیهات به اصول تکدیری.

23.           حبس مقصّرین به اعمال شاقه باید به مدرسه و دارالتربیۀ اخلاقی تبدیل شود.

مادۀ هفتم: دفاع

24.           ورزش و مشق نظامی برای مدارس ابتدایی و متوسطه، اجباری است.

25.           برای تحصیل فنون نظام، مدارس عالیه تأسیس خواهد شد.

26.   در مقابل تهاجمات ضداصول اجتماعی و تجاوزات کشورستانی، دفاع، از وظایف عمومی و اجباری است.

مادۀ هشتم: کار

27.           ممنوع بودن کار و مزدوری برای اطفالی که سن‌شان به 14 سال نرسیده.

28.   برانداختن اصول بی‌کاری و مفت‌خواری به وسیلۀ ایجاد مؤسسات و تشکیلاتی که تولید کار و شغل می‌نماید.

29.           ایجاد و تکثیر کارخانجات با رعایت حفظ‌الصحّۀ کارگران.

30.   تجدید ساعات کار در شبانه‌روز منتها به 8 ساعت. استراحت عمومی و اجباری در هفته یک روز.

مادۀ نهم: حفظ‌الصحّه

31.           تأسیس دارالعجزه و مریض‌خانه‌های عمومی و مجانی.

32.           رعایت نظافت و حفظ‌الصحّه در مجامع و منازل و مطبخ‌ها و حمام‌ها و کارخانجات و غیره.

33.           انتشار قوانین صحّی در بین عامه.

34.           جلوگیری از امراض مسریه و مسکرات؛ منع استعمال افیون و سایر مواد مخدره.