پیشینه احداث و بهره‌برداری موفق اولین راه‌آهن در ایران به سال ۱۸۸۶ میلادی با احداث خط راه آهن محمودآباد (سواحل جنوبی دریای کاسپین) به آمل برمی‌گردد. این طرح اگرچه در نظر بود تا تهران ادامه یابد، ولی با کارشکنی‌های پیمانکارهای بلژیکی به شکست انجامید و خطوط آن، برچیده و برای احداث تلگراف استفاده شد. در سال ۱۸۸۸ (میلادی) و ۱۲۶۱ شمسی خط تراموایی بین تهران و شاه عبدالعظیم به طول ۸۷۰۰ متر کشیده شد. عرض این راه آهن یک متر بود و به وسیله مسیو بواتال فرانسوی اجرا شد و بعدها به یک بلژیکی واگذار شد.
در ۹ نوامبر ۱۸۹۰ ناصرالدین شاه قاجار پیمان‌نامه‌ای با روسیه تزاری امضا کرد که ایران را از ساخت راه‌آهن تا ده سال باز می‌داشت. این محدودیت در دسامبر ۱۸۹۹ برابر با شروط وام شست میلیون فرانکی روسیه با دست‌خط مظفرالدین‌شاه برای ده سال دیگر تمدید شد.
مسیر راه آهنی نیز از بندر انزلی و پیربازار به رشت وجود داشته که بعدها جمع آوری شده‌است. تنها بازمانده این مسیر یک لوکوموتیو بخار است که بر روی آخرین قطعه چندمتری ریل، هنوز در داخل محوطه سازمان بنادر انزلی خودنمایی می‌کند و تاریخ ۱۸۴۸ را بر روی خود دارد. ۱۲ کیلومتر ازین مسیر تا اواسط دوره رضا شاه همچنان مورد استفاده بوده‌است. پس اولین و قدیمی‌ترین راه آهن همان مسیر بندر انزلی به پیربازار و رشت است.
منبع: ویکی‌پدیای فارسی
منبع عکس لوکوموتیو: صفحه‌ی تاریخ شفاهی انزلی در فیسبوک
دیدگاه‌ها
2 پاسخ به “مسیر بندر انزلی به پیربازار و رشت، اولین و قدیمی‌ترین راه آهن”
سلام ورگ، آبرار هر تا مطلب تي گيجيك مييَن نيهي ؛ كيليك كوني اونهِ سر وختي نيويسه اما دره صبربكونين؛ ok بازين صفحه لود نيبه؛ حتما وستي ايتا تازه صفحه مييَن واز كونيم .. ايتا بررسي كوني..
به طور خودکار وبمجی لینکؤن وا تازه صفحه مئن وا ببون. یعنی مو الؤن آزمیت بیتم (تست بودم) بدئم وختی اوشؤن سر زئنمتازه صفحه مئن وا بنن.