کرکˇلنگه

[اي شئره مأمولي مظفري خؤندشˇ همرأ بۊشتؤىين]

خىلي سالؤن بۊ گۊتیم:
آخ ببۊن
اي درازˇ زۊمۊسسؤن تۊمؤنأبۊن، بهار بیىئى؟
بهار بيىئى، سیا أبرؤن کۊه تيۊکأ جي در بشۊن
سیا سؤني در بشۊن
گۊلˇ أفتؤ خۊ گۊله فپاچانه،
سیا دیل ورفˇ عؤمره بسۊجانه؟

خىلي سالؤن بۊ گۊتیم:
آخ ببۊن هۊ رۊز ببۊن-
سبزˇ سؤني، سیفیتˇ أسبه سوار
آسمؤن‌گؤرگؤرˇ همرأ
أمه چشم ؤ گۊشˇ را
اي ملک دؤنه بۊشؤنه
دؤنه چشمه بزنه
چشمه جا تیش ورسه
تیش ؤ تۊک زؤپپه ببۊن
زؤپپه رنگأگیره: سبز
سبز ايىر قد بکشه
أمه قد قلم‌نبؤ-
سبز ؤ سؤنی قلمه قدده بىنیم؟

خىلی سالؤن بۊ گۊتیم؛ خىلی سالؤن بۊ خأسیم
خىلی سال آخ بکشیم
خىلی سال داغ بچشیم
تا اي پیشˇ سالˇ ماهؤن، ایأ جي
ىه دسسه مرد ورسأن، بگۊتن:
أمۊ گه ايىر آخ کشیم، داغ چشیم
أمۊ گه نأنجه دأریم-
سبزˇ سؤني بدأریم،
نوا بىسیم زۊمۊسسؤن خؤرˇ ره تۊمؤنأبۊن، بهار بيىئى
أمۊ وا، اۊشؤنی گه أمه جۊر-
زۊمۊسسؤنˇ چنگالˇ مئن اسیر بؤن
خۊدشˇ همدسأبؤنأ جي، زۊمۊسسؤنه-
خۊشؤنˇ ملکˇ جي بیرۊنأگۊدن
بهاره تخت بنیشانئن اؤىره
أمۊ وا اۊشؤنˇ کارؤنه ايىر کار دبسیم
نوا ايىره بنیشیم تا بپیسیم
أمۊ وا اۊشؤنˇ جۊر
که ألؤن، دیل دیلˇ جمع-
سبزˇ سؤنئه جؤن بزأن، کیشأگیتن
کسکسأکیم، همدسأبیم
أمه ملکˇ راهانه تا کۊه تيۊکالي پى بگیریم
پارۊ فرهأم بکۊنیم
راهانˇ ورفه همه’ پارۊ بزنیم
برسیم کۊه تيۊکالی
خۊ جؤنˇ نیمتنه’ پارؤ دپیچیم
پارۊؤنه، أمبسˇ أبرؤنˇ مئني پیچأدیم
أبرؤنه ریؤه بیاریم
ریؤه بیارده’که همه’ ورۊجانیم
گۊلˇ أفتؤˇ گۊله فپاچانیم
سیا دیل ورفˇ عؤمره بسۊجانیم
زۊمۊسسؤنه ايىره گلأکۊنیم
زۊمۊسسؤنئنˇ سؤنئه تلأکۊنیم
أمه آىو-آىو خؤندشˇ مئن
بهاره تخت بنیشانیم ايىره
سبزˇ سؤنئه ورأکۊنيم همه ره
اي مردؤن هر کسؤنئه گه بدئن
اي گبؤنه بگۊتن
هر کسؤنی‌م گه ندئن، پیغؤم بدأن
بنویشتن در ؤ دیفاره بزأن
که خأسن، أمره واخؤأکۊنن، أمره همدس بکۊنن
که نبۊ، که نبۊ.

چي بگۊدن؟ خۊشؤن دس به کار ببؤن
تازه اي ملکˇ جي تا کۊه تيۊکالي، راهانه پی گیته‌بؤن
که بگیت سیا زۊمۊسسؤن ایشؤنه
سرماىی فپیت همه جؤنه
بپیچانی دسؤنه
بشکانی پارۊکؤنه
وابلشکانی پا’نه
تا وأرگنت کمرؤنه.
خولاصه اي مردؤن، پیش نبۊردن کارؤنه
أمما چی؟ ایشؤنˇ کار، أمره، ىه پارهٰ واخؤأگۊد
زۊمۊسسؤنˇ شناختنه ايىره فۊگۊد
سال ؤ ماهان، زۊمۊسسؤنˇ ميىنأ هیتؤ بشؤن
مردۊم، ىه خورده واخؤأبؤن
تا هف هش سال بۊگذشت
بفأمستیم که ایشؤنˇ نیمکارهٰ وا سر گیتن
همه کسکسأکتیم، همه همدس واکتیم
أمه اي ملکˇ جي تا کۊه تيۊکالي، راهانه پی بگیتیم
پارۊ فرهأم بگۊدیم
پارۊ بزأىم، پارۊ بزأىم
گرمˇ پارۊزنی بیم
که زۊمۊسسؤن چکرأپیت أمره
پیش‌دبؤرؤنه فچي
پسأگنت پس‌دبؤرؤنˇ سفره
اي ميئن، أمۊ اۊ مردؤنˇ دار ؤ دسسهٰ دیم
پیشأکئن ؤ ورفؤنه پارۊ زنن
أمه پارۊزنی ره‌’ن نهیب زنن
پۊشت به پۊشتˇ هم بدأىم
ورفؤنه پارۊ بزأىم، پارۊ بزأىم، برسیم کۊه تيۊکالي
ابرؤنه ریؤه بیاردیم، ورۊجانيم
گۊلˇ أفتؤˇ گۊله فپاچانیم
سیا دیل ورفˇ عؤمره بسۊجانیم
بهارˇ ره تخت بنأىم اي ملکˇ مئن
زۊمۊسسؤنه ایأ جي درأگۊدیم
زۊمۊسسؤنی‌ئنˇ سؤنئه سرأگۊدیم
که بيىئى گۊلˇ بهار
بيىئى اۊ اسبˇ سوار…

مي پسرؤن ؤ دترؤنˇ ره بگؤم؛
زۊمۊسسؤن وختي ورۊت
بهاري باد ايىره وختي دپیت
بومأ اۊ اسبˇ سوار
آسمؤن‌گؤرگؤرˇ همرأ
أمه چشم ؤ گوشˇ را
اي دیار دؤنه بۊشؤند
دؤنه ايىر چشمه بزأ
چشمه جا تیش ورسأ
تیش ؤ تۊک زؤپپه ببؤ
زؤپپه خاس رنگأگیره سبز
سبز ايىر قد بکشه
ایم بجؤر، أمۊ سبزˇ سؤنی رنگه بىنيم
جایˇ سبز، «کرکˇلنگه» در بۊما.

پن شیش ماىه گه اي حال ؤ روز، دمغأؤده أمره
ىادˇ اۊ پارۊزنی بی‌رمغأؤده أمره
دس ؤ دیل، شاد أمه شي به کار نشۊن
پا، رضابؤ، کرکˇلنگهٰ‌کˇ کنار نشۊن
نۊدؤنیم ألؤنه چي بکۊنيم ايىره
جیر ریشه، جؤرأن سیبیل،
نۊدؤنیم کؤره فۊکۊنيم شکره!
أمۊ ايىر سبز خأسیم، کرکˇلنگه چيچي بۊ-
أمر دامنگیرأبؤ!
ألؤنم، أمره، اۊ مردؤنˇ دار ؤ دسسه اۊميد دئن:
دمغأبؤن ندأره
أمۊ وا الؤن
مرد ببیم مردؤنˇ جۊر
کار بؤنیم کوردؤنˇ جۊر
چشم ؤ گوشه وا کۊنيم
نوگذاریم أفتؤˇ پیش، اي سیا أبر بگیره
أفتؤ ايىره بميره
چره گه همه دؤنیم، کرکˇلنگه بی‌ریشه’
بی‌ریشه، أفتؤ ˇ پیش خؤر دپیلأسکه، ميره
مننه گه أفتؤˇ پیش-
بي ریشه پا بگیره.

بألي پسر، بألي دتر،
راسه گؤن، ألؤن-
وا أمۊ هر جۊری ببۊن
أفتؤه اي ملک زنده بدأریم
أفتؤه وا اي ملک زنده بدأریم.

[ای شئره مأمولی مظفری خؤندشˇ همره بشتؤیین]

کرک‌لنگه: نوعی قارچ.