دسته: ادبيات

  • گیلکی، ادبیات ؤ رؤمان

    توسط

    در

     اي بگوبشتؤ اينترنتˇ مئن ببؤ. قضیه اؤره سرأیته کی مسود پورهادی خو شئره بنأ خو وبلاگˇ مئن ؤ مو اونˇ جیر بنویشتم: تمؤمˇ مي تلاشه بودم کی فارسی وؤته رجوع نکونم. نبؤ! چن جا مجبورأبوم. سخته. پور سخته. چی شأنه گودن؟ چره هنی سخته؟ مسود پورهادی: نانم چره اولارسالانˇ “ارواح” أ زبانه دۊنۊسده ؤ دسفاکش…

  • زیندگی

    زیندگی، عینˇ تی او ریؤه بمأ زولفؤنه مؤنه سر و سامؤن ندأره، می دیلˇ وئیلؤنه مؤنه زیندگی تی دسؤنه والیجه پو گوده ببه یا بدأری، کوهؤنˇ بادبزأ أبرؤنه مؤنه زیندگی تنهایی تاسیئنه، أمو هممه تنأیم ولگˇریزی‌ئه بدأری، پئیزˇ دامؤنه مؤنه دکته أرسو تی چیوشمه، شمه خؤنه دیوأ جی زیندگی دئه الؤنه عینˇ تی چیوشمؤنه مؤنه…

  • فردا کیتاب

    بوسؤخته سالˇ بج ایسیم پسر آب أمی ورأ دوار نوکود آسمانم أمی‌ره گریه نوکود. ساقه‌خوار أمی گلویأ گاز بیگیفت، هرچی وؤشه داشتیمی فوکود. تو ولی فردا کیتابأ خؤب بخان، آسمان و ابر و آفتاب تی‌شینه، ساقه‌خوارˇ نفسم تی دس دره. اباذر غلامی

  • ماه‌پری، نخستین رمان به زبان گیلکی

    نخستین رمان به زبان گیلکی. این نخستین جمله، نخستین فکر و نخستین عنوان و برچسبی‌ست که به محض برخورد با کتاب «ماه پری» به ذهن اغلب ما خطور می‌کند. ماه‌پری، ترجمه‌ای‌ست از Die Mondfee نوشته‌ی پیتر فرای (Peter Frei). احمد مرعشی (صاحب لغت‌نامه گیلکی) این رمان را سال‌ها پیش از آلمانی به گیلکی برگردانده است…

  • شریرما جیجأکه ورزان؛ گفت‌وگو با مسعود پورهادی

    متن زیر، گفت‌وگوی ورگ با مسعود پورهادی‌ست که برای نشریه‌ی خط مهر آماده شده بود. متاسفانه این نشریه توقیف شد و این گفت‌وگو به سایت زمانه سپرده شد. پس از انتشارش در زمانه، به دلیل سانسور این سایت از سوی مخابرات، بسیاری از خوانندگان به جای متن گفت‌وگو با پیام مخابرات ایران مبنی بر نامناسب…

  • تی.وی فلان-بیسار جؤموری! (Felan Bisar Republic of TV)

    سیاچادری لاکؤی هچمسه، واپرسئه: «مادر، برای بینندگان ما توضیح می‌دین انگیزه‌تون از این‌که با این لباس محلی قشنگ‌تون قله‌ی اورست رو فتح کردین چی بوده و چه پیامی برای زنان مسلمان جهان دارین؟» پیرˇزنأی راسسأ بؤ خو دوتته دسه خو کمر بزئه بوته: «آخخئی. مو بمأم جؤرا، چوچاق بچینم زأک!»

  • جيمجيرˇ جيسکؤی، مأ سرده!

    «جيم‌جيرئیْ» (Jimjirey) نقل روزهای کودکی‌ام است. بارها و بارها (که نمی‌دانم چند بار) از مادرم شنيده‌ام‌اش و خوابيده‌ام. و هرگز هم نفهميدم که چرا بايد چنين داستان تلخ و بد-انجامی بشود قصه‌ی محبوب کودکی‌ام. باری؛ چندی پيش يوسف عليخانی از من خواسته بود که برای صفحه‌ی فرهنگ و مردم روزنامه‌ی جام جم قصه‌ای فولکلور آماده…