فردا کیتاب

بوسؤخته سالˇ بج ایسیم پسر

آب أمی ورأ دوار نوکود

آسمانم أمی‌ره گریه نوکود.

ساقه‌خوار أمی گلویأ گاز بیگیفت،

هرچی وؤشه داشتیمی فوکود.

تو ولی فردا کیتابأ خؤب بخان،

آسمان و ابر و آفتاب تی‌شینه،

ساقه‌خوارˇ نفسم تی دس دره.

اباذر غلامی