دسته: ادبيات

دۊخان مرأ، دۊخان اي جۊر دۊخان مرأ- کي تي صدا به کۊ بينيشته آفٚتابˇ أرسؤنه وأگردانه جي دؤب دکفته آدمانˇ راهي ىأ ألأن کي خئلي وخته خؤفتدي دپرکانه اۊ جۊر کي گؤرخانه تأنه زيمينأ خۊ نيهئبˇ جا بپرکانه اۊ جۊر صدا مرأ دۊخان بدأ تي نازنين صدا جا آسمان واوه گۊلانˇ ره هميشه آفٚتاب ببه.

اۊ وختانا کي هنۊز ايرانˇ ميان أرباب رعیتي حاکم بۊ ايتا جه رعیتان بنامˇ کاسعلي ايتا تاوستان رۊز چن تا سۊکۊلاکۊلۊ، ايپچه جۊکۊل ؤ چن تا مؤرغانه اۊسانه رادکفه بشه أربابˇ خانه. وختي فارسه أربابˇ خانه ؤ دروازه’ بدرۊن شه… بأه! چي ديني! أرباب زيرشلوار ؤ زيرپيرأنˇ أمرأ ایوانˇ سر دراز بکشه ؤ چن تا…

تنهاىي ؤ تؤقاىي مرزˇ سامانسر ايتأ تاشأخؤردنˇ جا هأندر را بۊ پا-دۊبؤ بۊشؤده بۊشؤده بۊشؤده را-دۊبؤ فۊنۊوؤ فۊنۊوؤ فۊنۊوؤده! عزيزˇ تنهاىي هأندر نگارˇ زيندگي چر- تسکˇ تنگام بۊ. عزيز! تي ديلخۊشي هأندر…

حسین طوافی در شعرهای بلند گیلکی‌ش، بلاهایی سر این زبان می‌آورد که گاهی موجب خشم و گاهی تعجب شاعران سنتی‌تر گیلکی‌سرا می‌شود. اما همین زبان دشوار، دارد به کمک تخیل در شعر گیلکی می‌آید. خواننده‌ی شعر را مجبور می‌کند که با زبان شعر گلاویز شود. البته دنیای شعری حسین طوافی با تاریخ به یغمارفته‌ی گیلکان…

این متن سخنرانی من است در مراسم یادبود و رونمایی از آثار مأمولی مظفری (محمدولی مظفری) که پنجشنبه، پنجم تیر ماه ۱۳۹۳ در خانه‌ی فرهنگ گیلان برگزار شد و به گمان خودم حرف‌های مهمی‌ست که همه‌ی تلاشگران فرهنگ و ادبیات گیلکی باید به‌ش فکر کنند. چهار کتاب مجموعه آثار مأمولی را در پیشخوان ورگ (۱،…

[اي شئره مأمولي مظفري خؤندشˇ همرأ بۊشتؤىين] خىلي سالؤن بۊ گۊتیم: آخ ببۊن اي درازˇ زۊمۊسسؤن تۊمؤنأبۊن، بهار بیىئى؟ بهار بيىئى، سیا أبرؤن کۊه تيۊکأ جي در بشۊن سیا سؤني در بشۊن گۊلˇ أفتؤ خۊ گۊله فپاچانه، سیا دیل ورفˇ عؤمره بسۊجانه؟