حجحجي

کشکي من،
حجحجي بۊبؤستي‌بیم،
حجحجي
کي پرنده’ن ٚ میاني کۊلیه.

*
دئه بازۊن،
شهر به شهر ٚ مردۊمان،
مي أمؤن’ چۊم‌برایي کشٚدي،
کي أکئه،
اي رۊز’ ، صؤب ٚ سر،
افتاب ٚ گۊل‌گۊل ٚزار
من بهار ٚ گۊل ٚ کۊلبار’ به دۊش،
بأیم أبران’ سوار.
دیل مي شین،
غۊرصه’ غنیم.
گب مي شین،
شادي’ هۊزار.
کشکي من،
حجحجي بۊبؤستي‌بیم،
حجحجي
کي پرنده’ن ٚ میاني کۊلیه.

*
امما وختي نیشینم به‌فیکرأشم،
دینمه،
حجحجي بؤستن أ دۊنیا دۊرۊني،
خیلي‌یم آسان نیه.
وسي دئن،
تره مردۊم تأنیدي،
ایته آزاد ٚ حجحجي مانستان،
فأندیرید؟
کي بیشي خۊمه بني،
بي‌دیل ؤ بي‌غم ؤ بي ترس ؤ هراس،
اۊشان ٚ خانه’ن ٚ زگبل ٚ پیش،
دۊچچه کش،
سۊتۊن ٚ جؤر.
زاکان’ گرم ٚ بهار ٚ أمره،
پیله’کۊني،
پرأدي؟
هي کس ٚ دس نأیه تي خۊمه میان،
تي زاکان
اي نفر دیگر ٚ جغلان ٚ اي دم شادي خؤني،
پر-ایشکن،
درد ٚ آواره نیبید.
تا به دۊنیا دریدي،
خۊشان ٚ هممه‌ی ٚ عؤمر’
أسیري نکشید.

وختي تنهایي مرأ تنها وابم،
‌به‌فیکرأشم،
دینم أ غم‌بیگیفته پیله دۊنیا دۊرۊني،
کي اي جا جنگ’ شواله دیهیدي،
اي طرف دئه، مردۊمان
کرأ گۊشنه‌شکم ٚ أمره طلا گنجان ٚ سر،
میریدي.
اي جا آزادي نهه، فچم‌فچم،
اي جا دئه‌م، خنده‌خنده أمٚره،
کرأ آزادي’ کۊشتاندریدي.
خیلي‌یم حجحجي بؤن،
نیه آسان اۊتؤ کي فیکر کۊنم.
نیه آسان اۊتؤ کي فیکر کۊنم.

خرداد ۱۳۵۱
رشت
محمد بشرا

////////////////////////////////////

یپاره کلمه’ن ٚ ترجۊمه:

حجحجي: پرستو.
کۊلي: ماهی کوچک.
غنیم: دشمن.
هۊزار: فریاد.
خۊمه: آشیانه.
زگبل (z6gb6l): چوب‌بست بام خانه.
دۊچچه: دو چوبی که موازی هم در دو طرف بالای ستون ایوان خانه‌های قدیمی گیلان می‌کوبیدند و روی آن کفش و ظرف و خربزه و هندوانه و… می‌نهادند.
جغلان: بچه‌ها.
خؤني: به‌خاطر. برای.
پر-ایشکن: پرشکسته. پرشکن.
شواله: شعله.
فچم‌فچم: خمیده و یواشکی. پنهانی.