برچسب: نقد
-
گيلکي شئر ٚ جاجيگه ؤ دگرسن، ايمرۊ چۊمفارس ٚ مئن
اين متن پاسخیه که برای پرسشهای مهرداد پیلهور و مسعود پورهادی نوشتم. این دوستان این پرسشها رو پیرامون شعر گیلکی با من و چند نفر دیگر در میان گذاشتن و پاسخها رو در کانال تلگرامی گیلهبرازه منتشر میکنن. حالا میتونید متن کامل پرسشها و پاسخهای من رو در اینجا بخونید: مهرداد جؤن، تي سؤالات ٚ…
-
نقد ٚ جا گيلکي مئن چي شأنه گۊتن؟
نقد چيسه ؤ گيلکي مئن نقد ٚ جا چي شأنه گۊتن کي هم دقيق بۊبۊن هم اشتقاق ساتن ٚ را أمئبه وا بۊمؤنه؟ بٚينيم نقد کؤره أجي بمأ؛ يۊناني مئن نقد-ه گۊتن کریسیس (krisis) کي سۊ ته معنا دأنه: یکته معني بؤحران (crise) ؤ تشنج ؤ آشۊب ؤ حالتي کي چیزؤن يا کسؤن دکئنن يک…
-
آتش! آتش! (نگاهي انتقادي به وضعیت شعر گیلکی)
این مقاله که پژوهش و نوشتنش بیش از سه سال طول کشید، اول بار در پنج شمارهٔ مجلهٔ گیلان ٚ اؤجا چاپ شد و حالا با ویرایشي جدید به صورت یکجا در اینجا منتشر میشه. قصد بازگویی حاشیهها و جنجالهای مابعد این مقاله رو ندارم و فقط امیدوارم صداهای فردای این سرزمین، این متن رو…
-
مأمولی کار
این متن سخنرانی من است در مراسم یادبود و رونمایی از آثار مأمولی مظفری (محمدولی مظفری) که پنجشنبه، پنجم تیر ماه ۱۳۹۳ در خانهی فرهنگ گیلان برگزار شد و به گمان خودم حرفهای مهمیست که همهی تلاشگران فرهنگ و ادبیات گیلکی باید بهش فکر کنند. چهار کتاب مجموعه آثار مأمولی را در پیشخوان ورگ (۱،…
-
در نقد «جغرافیای سیاسی جنبش و انقلاب جنگل»
توجه: متن زیر رو سالها پیش نوشته بودم در نقد نگاه ناصر عظیمی در مورد نقش مارکسیسم لنینیسم در جنبش انقلابی جنگل و گرچه همچنان منتقد دیدگاههای این استاد عزیز هستم اما نه از دریچهٔ نقد زير. متني که در اينجا ميخونيد حالا و با فاصله و با درنگ و مطالعهٔ بيشتر از نظر من…
-
شخصیت در جهان داستانی گیلکی
به تازگی دومین مجموعه داستانکوتاههای هادی غلامدوست با نام «دِلوَر» توسط نشر ایلیا چاپ شده که اگر رمان ماهپری را به دلیل ترجمه بودنش به حساب نیاوریم، پنجمین کتاب از اندوختهی ادبیات داستانی گیلکیست. این کتاب که متاسفانه هنوز به سبب توزیع نامناسب -که دامنگیر همهی مجموعهداستانهای گیلکیست- در هیچ کتابفروشی در دسترس نیست شامل…
-
فقدان مرجعیت ادبی
ادبیات گیلکی وضعیت کجدار و مریزی دارد. نویسندگان گیلک علاوه بر درگیری با همهی تهدیدها و تحدیدهای پیش روی هر نویسندهای در جامعهای همچون ایران از دو جبههی دیگر هم مجبور به تحمل فشارند. یکی قرار گرفتن دائم در مقابل این پرسش که «چرا به گیلکی مینویسید؟» که البته هم پاسخ دادن به این پرسش…