برچسب: ۱۵۸۹

نوروزبل امسال هم مثل یک دههٔ اخیر برگزار شد. این بار در هألي دشت (هلو دشت) املش. در تمام این ده سال، با همهٔ فراز و نشیب‌ها و مشکلاتی که از جاهایی خاص اعمال شد، آتش نوروزی گیلکان خاموش نموند و این باعث افتخار و خوشحالی همهٔ ماست.

خوشبختانه خبرگزاری‌های بسیاری هم خبر برگزاریش رو پوشش دادند* تا دیگه مثل سالهای اول نیازی به وبلاگ ورگ نباشه؛ پس امسال فقط هشت اصل بسیار مهم دربارهٔ برگزاری این جشن رو یادآوری می‌کنم. اصول هشتگانه‌ای که طی سالها مطالعه دربارهٔ تقویم دیلمی و تلاش برای احیا و برگزاری این جشن بهشون رسیدم.

ادامه خواندن “هشت اصل نوروزبل”

این هم هدیه‌ای دیگه به مناسبت نوروزبل ۱۵۹۰ دیلمی. ترانه‌ای با صدای آرش شفیعی ثابت و برایآتش نوروزی همهٔ ما گیلکان و به همهٔ انسانهایی که در این جشن با ما سهیم هستن؛ مثل دو نفر از دست‌اندرکاران همین آهنگ، منوچهر (گیتار) که اهل اهوازه و داوود (میکس و مستر) که اهل آبادانه. دم بچه‌های خوزستان گرم؛ نوروزبل رو به اونها هم تبریک میگم. ادامه خواندن “نؤرۊزبلˇ هديه: نؤرۊزˇ آتش”

توی این سالها که فارغ از دولتی خاص (مهرورز یا امید) سیل واردات به کشور روانه‌ست و منطقهٔ آزاد در بندر انزلی به مثابهٔ شرکتی غول‌آسا با “اقتدار” زمینه رو برای پخش و توزیع این واردات در استان و بین طبقات برخوردار فراهم میکنه و حرکت کشتی‌های باربری بین انزلی و کشورهای حاشیهٔ دریای کاسپین در واقع فقط برای وارد کردن همه چیزه و چه بسیار موارد که خالی حرکت میکنه و پر برمیگرده، اشاره کردن به تنها ملی‌ترین و آزادی‌خواه‌ترین دولتی که طی تاریخ معاصر بر کشورمون حاکم بوده، یعنی دولت محمد مصدق بسیار الهام‌بخشه. ادامه خواندن “مصدق و چای؛ سیاست یک دولت ملی واقعا چه شکلی ست؟”

امشب نمایش خرس و خواستگار رو دیدم. دو پرده، نوشتهٔ آنتون چخوف که مریم نژاد به زبان گیلکی ترجمه‌ش کرد و محمدحسن معجونی به روی صحنه برد و حتما اعلانش رو در پیشخوان ورگ دیدید.
این نمایش بی‌شک اتفاق مهمی در تئاتر گیلکیه. سالها پیش در لاهیجان تئاتری به زبان گیلکی دیده بودم به نام دوخونکا به کارگردانی اردشیر وزیری و بعدتر اگر اشتباه نکنم تنها تجربهٔ نمایشی به زبان گیلکی، اپرای گیلکی بود که پارسال در رشت به روی صحنه رفت (به خوانندگی مصطفی رحیم‌پور). اون اپرا رو ندیدم که درباره‌ش قضاوت کنم و نظر بدم که چه کیفیتی داشت. ادامه خواندن “یک اتفاق خوب برای تئاتر گیلکی”

اي بگۊبشتؤ، گيله‌وا أول شماره مئن (تير ۱۳۷۱) چاپ بۊبؤ. دۊ ته دليل دأنم کي اي وؤته هندئه ورگˇ مئن چاپ بکۊنم. يکته سيرۊس قايقرانˇ جاجيگه‘ گيلکؤنˇ ديلˇ مئن ؤ اؤکته ني اين که اي بگۊبشتؤ گيلکي بۊ. وؤته ورگˇ پيش بنأ خطˇ همرأ دچينوأچين بۊدم.

تيمˇ ملليˇ فۊتبالˇ ايران گي اؤرديبهشتˇ ايمسال، مؤسابقاتˇ مقدماتيˇ جامˇ مللتانˇ آسيا جه شرکت بۊکۊدۊبۊ، خۊدشˇ دۊ تا حريفه يعني هند ؤ پاکستانه بزئه يۊ به دؤرهٔ نهاييˇ مؤسابقات راه پيدا بۊکۊد. کاپيتانˇ تيمˇ ملليˇ فۊتبالˇ ايران، أمي همولايتي يعني سيرۊس قايقران بۊ، کي اۊ بازيانˇ دۊرۊن به عنوانˇ بئخترين بازيکۊن انتخاب بۊبؤست. قايقرانˇ أمره به زبانˇ گيلکي گب بزئيم کي ألان اۊنه با هم خأنيمي. ادامه خواندن “وختي سیرۊس قايقران گيلکي گب زي”